Jak to możliwe, że człowiek, który ocalił Ateny i całą Grecję pod Salaminą, kilka lat później został wygnany z własnego polis? Temistokles, architekt ateńskiej potęgi morskiej, wizjoner i strateg, padł ofiarą nie miecza, ale słów – podszeptów, oskarżeń i plotek, które działały skuteczniej niż armia perska.

Ostracyzm – mechanizm polityczny, który miał chronić demokrację przed zbyt silnymi jednostkami – stał się narzędziem wykluczenia. Skorupa gliniana z wyrytym imieniem okazała się bardziej zabójcza niż włócznia. To właśnie w tym procesie rodzi się coś, co możemy nazwać pierwszym „algorytmem” – prostym kodem społecznej eliminacji.

W moim filmie przyglądam się nie tylko losowi Temistoklesa, ale też mechanizmom, które od starożytności do dziś powtarzają się w niepokojąco podobny sposób. Bo czy różnimy się aż tak bardzo, skoro zamiast ostrakonów używamy teraz cyfrowych algorytmów i cancel culture?

Temistokles – ofiara środków aktywnych?

Film o ostracyzmie, „środkach aktywnych” i logice algorytmów wykluczenia – od starożytnych Aten po XXI wiek.