Maciej Świrski
Revocatus sine iure
Magister historii (Uniwersytet Warszawski), posiadacz tytułu MBA w zakresie zarządzania informatyką (Akademia Leona Koźmińskiego). Ukończyłem także Polish Municipals Training Program na University of Wisconsin – Milwaukee. Jestem członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.
Od 1996 roku działam w branży nowych technologii. Byłem pomysłodawcą i organizatorem pierwszej w Polsce 24-godzinnej transmisji na żywo w Internecie koncesjonowanego ogólnopolskiego programu radiowego (1998).
W latach 2006–2009 zasiadałem w Zarządzie Polskiej Agencji Prasowej, gdzie odpowiadałem za piony: finansowy, techniczny i internetowy. Opracowałem strategię transformacji technologicznej PAP, wdrażając system dystrybucji treści multimedialnych (tekst, foto, audio, wideo) zgodny ze standardem IPTC. Nadzorowałem realizację planu restrukturyzacyjnego, który unowocześnił infrastrukturę i podniósł konkurencyjność Agencji.
W 2012 roku założyłem Redutę Dobrego Imienia – Polską Ligę przeciw Zniesławieniom, organizację społeczną zajmującą się systemową obroną dobrego imienia Polski. Pod moim kierunkiem powstały raporty analityczne poświęcone m.in. rosyjskim „środkom aktywnym” (Active Measures), dezinformacji medialnej oraz wpływowi rewolucji streamingowej na globalny obieg treści i percepcję Polski.
W latach 2017–2018 byłem członkiem Zarządu Polskiej Fundacji Narodowej, odpowiedzialnym za program strategicznej komunikacji Polski w Stanach Zjednoczonych – skierowany do liderów opinii i środowisk akademickich.
Od 2017 roku zasiadałem w Radzie Nadzorczej Polskiej Agencji Prasowej – początkowo jako wiceprzewodniczący, a od 2021 roku jako jej przewodniczący. Rada pod moim kierunkiem nadzorowała wdrożenie nowoczesnych rozwiązań cyfrowych, likwidację zadłużenia technologicznego z lat 2010–2015, uruchomienie systemu przeciwdziałania dezinformacji (Fake Hunter) oraz umiędzynarodowienie działalności Agencji.
W 2022 roku zostałem wybrany przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej na członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Następnie – decyzją samej Rady – powierzono mi funkcję Przewodniczącego, którą pełniłem do lipca 2025 roku.
Pomimo wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 lipca 2025 r. (sygn. K 24/24) oraz wcześniejszego postanowienia zabezpieczającego z 3 października 2024 r., Sejm podjął uchwałę o postawieniu mnie przed Trybunałem Stanu. Ponieważ działanie to nastąpiło już po wydaniu wyroku przez Trybunał, uchwała nie niesie żadnych skutków prawnych.
Formalnie zarzuca mi się rzekome niewypełnienie obowiązków w zakresie przyznawania koncesji. W rzeczywistości przedmiotem ataku jest moja konsekwentna obrona niezależności mediów publicznych, sprzeciw wobec politycznego przejęcia nad nimi kontroli oraz odmowa uznania uchwał Sejmu za instrument wykonawczy. Zarzuty te są całkowicie oderwane od faktów, niepoparte żadnym realnym naruszeniem prawa i stanowią raczej przejaw odwetu ze strony środowisk, którym moja postawa pokrzyżowała plany. Mają charakter osobisty, a nie merytoryczny.
Zostałem odwołany z funkcji Przewodniczącego KRRiT uchwałą Rady podjętą z rażącym naruszeniem prawa – pod moją nieobecność i z pominięciem regulaminu Rady. Mój mandat członka KRRiT nie został nigdy skutecznie uchylony i pozostaje w mocy.
Niezależnie od prób politycznego dyskredytowania mojej działalności, pozostaję wierny zobowiązaniu do służby prawdzie, państwu i obywatelom.
Nagrody i wyróżnienia:
- „Strażnik Pamięci” tygodnika Do Rzeczy dla Reduty Dobrego Imienia (2015)
- „Zwiastun Dobrej Nowiny” przyznany przez Akcję Katolicką i KSM za produkcję filmu Z Wilna do nieba (2017)
- Perła Honorowa „Polish Market” dla Reduty Dobrego Imienia za krzewienie polskich wartości i tradycji (2017)
Revocatus sine iure.
Najnowsze komentarze